هیچگاه دنبال یک توافق موقت یا توافق کم در مقابل کم نبوده‌ایم | اظهارات تازه امیرعبداللهیان درباره حق‌آبه هیرمند | آمریکا هیچ طلبکاری نمی‌تواند بکند
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۵۸۱۷۰
به گزارش همشهری آنلاین، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران امروز (دوشنبه) ۲۳ مرداد ماه در مراسمی به مناسبت روز خبرنگار در محل وزارت امور خارجه ضمن قدردانی از زحمات و تلاش‌های اصحاب رسانه و خبرنگاران به سؤالات آنها پاسخ داد.
وی گفت که دولت سیزدهم قدردان زحمات خبرنگاران و رسانه‌ها است و افزود: در دستگاه دیپلماسی تلاش و فعالیت ما بدون حضور رسانه کاملا فعالیتی ناقص و ابتر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وزیر خارجه بیان کرد: امروز اگر در ایران یکی از مقامات وزارت خارجه سخنی را بیان کند در کمتر از دقیقه و ثانیه آن مطلب انتشار می‌یابد و واکنش‌ها را به صورت گسترده دریافت می‌کنیم.
وی همچنین از اظهار لطف و محبت رسانه‌ها به دستگاه دیپلماسی قدردانی کرد.
به گزارش فارس، رئیس دستگاه دیپلماسی در پاسخ به سؤالی درباره تبادل زندانیان و آزاد شدن دارایی‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی و کند شدن روند انتقال دارایی‌های ما در بانکی در عراق گفت: همواره گفته‌ایم هیچگاه از مسیر دیپلماسی و مذاکره فاصله نگرفتیم. از ابتدای کار دولت تصمیم رئیس جمهور این بود که در بی اثر کردن تحریم‌ها و تلاش از مسیر دیپلماسی برای لغو تحریم‌های یکجانبه و غیرعادلانه آمریکا اقدام کنیم. آن بخشی که مربوط به تلاش برای بی اثر کردن تحریم‌هاست به محتوای برجام برمی‌گردد.
وی گفت:در برجام توافقی انجام شده و بخش‌هایی از توافق نقطه قوت مذاکرات و جمع بندی بوده است ولی به دلیل مجموعه شرایط مذاکراتی و پیگیری‌هایی که انجام شده و همکاران من قبلا مذاکره کردند و آنچه می‌توانستند در میز مذاکره به دست بیاورند تلاش کردند ولی این مذاکره یک طرف با چند طرف بوده است. بالاخره طرف مقابل هم در یک توافق ایده‌هایی دارد. یکی از بحث‌هایی که در برجام وجود دارد این است که بر مبنای متن چند ده صفحه‌ای برجام حتی اگر برجام به صورت کامل خوب کار کند نمی‌تواند دلار را تاچ کند. حتما ما در هر نقطه‌ای از پیشرفت بازگشت طرف‌ها به برجام قرار بگیریم باید بدانیم تاچ نشدن دلار یک بخش آن با استفاده از ارزهای ملی و مکانیسم‌های چندجانبه حل و فصل می‌شود و بخش دیگر را باید در مسیر تلاش برای بی اثر کردن تحریم‌ها دنبال کنیم.
وزیر خارجه بیان کرد: ماه‌هاست گفت‌وگوها و مذاکرات و تبادل پیام‌های غیرمستقیم با طرف آمریکایی را روی میز داریم. ما هیچگاه دنبال یک توافق موقت یا توافق کم در مقابل کم نبوده‌ایم و نخواهیم بود. هیچ ارتباطی بین موضوع زندانیان با اموال خود نزد بانک‌های خارجی قائل نیستیم. در توافق تنظیم شده بین ما و طرف آمریکایی با وساطت کشور ثالث یک صورتجلسه‌ای در خصوص چگونگی تبادل زندانیان به عنوان یک موضوع انسانی داریم و صورتجلسه جدا و دیگری داریم به عنوان مطالبه حقمان در آزادسازی اموال بلوکه شده ایران نزد برخی بانک‌ها.
وزیر خارجه همچنین گفت: گام دوم در آزادسازی اموال بلوکه شده ایران نزد انگلیس بود از قبل از پیروزی انقلاب به خاطر خریدهای تسلیحاتی مبلغی در یکی از بانک‌های بریتانیا متعلق به ایران بلوکه شده بود. ما با احتساب سود آن مبلغ توانستیم ۳۹۰ میلیون پوند از دولت انگلیس دریافت کنیم. این پول کاملا از مسیر رسمی بانکی در شرایط تحریم‌های سخت به دست ما رسید. توافق کردیم برای هر مصرفی که نیاز داریم از این پول استفاده کنیم و در نهایت در توافق ما ذکر شد کالاهای غیرتحریمی را ایران می‌تواند وارد کند. این پول به دست ما رسید و پس از دریافت آن توانستیم اعلام کنیم این اتفاق رخ داده است.
امیرعبداللهیان ادامه داد: در مسأله اخیر شاهدیم در پنجشنبه گذشته اموال و دارایی‌های ما نزد بانک‌های کره جنوبی به یک بانک اروپایی منتقل شد. در توافق اولیه که وجود داشت به دلیل اینکه حجم حدود ۶ میلیارد دلار دارایی انتقال آن توسط کره جنوبی شوک مالی به سیستم مالی کره وارد می‌کرد قرار شد چند مرحله منتقل شد ولی توافق شد این دارایی‌ها جز مبلغ محدودی برای باز بودن حساب باقی خواهد ماند بقیه به بانک اروپایی منتقل شد. تبدیل این مبلغ به یورو شدن یک روزه نخواهد بود یک روند چند روزه و حداکثر چند هفته را پیش بینی کردیم و بعد از انتقال به بانکی در یکی از کشورهای منطقه منتقل می‌شود. توافق ما این است که هر کالای غیرتحریمی که مایل هستیم و نیاز داریم از مسیر دارایی‌های خود دریافت کنیم.
وی همچنین گفت: خبرنگار اگر انتقاد نکند خبرنگار نیست.
وزیر امور خارجه درباره اعلام خبر آزادسازی اموال ایران توسط رسانه‌های غربی گفت: ما در زمانی می‌توانستیم خبر را اعلام کنیم که مطمئن باشیم نقل و انتقال وجه انجام شده است. وقتی عازم سفر پاکستان بودم از طرف ثالثی پیام دریافت کردم که آمریکا گفته در توافق جدی هستیم و اگر تاخیری ایجاد شده مسأله فنی است و ملاحظه سیاسی نیست. ما باید کاری که انجام شده را اطلاع رسانی کنیم. این موضوع حساسیت‌های زیادی دارد. ما در مرحله‌ای از مذاکرات به توافق خیلی نزدیک شدیم. ملاحظات ما به نتیجه رسیدن کاری است که انجام می‌شود.
رئیس دستگاه دیپلماسی گفت: بحث انتقال اموال کار بزرگی است که در دولت رئیسی انجام شده و از طرف‌های واسطه قدردانیم. آمریکا هیچ طلبکاری نمی‌تواند بکند ما مطالبه داریم که دارایی‌های ملت ایران با نظر یک طرف و رفتار یکجانبه گرایانه بلوکه شود. اگر امروز مبلغی آزاد و به حساب ما واریز می‌شود حق ماست. اینکه آمریکا بگوید ایران عراق را اذیت می کرد تصمیم گرفتیم بخشی از پول‌ها آزاد شود نادرست است. روابط ایران و عراق راهبردی است. اما وقتی نفت و گاز و برق به کشور همسایه صادر می‌کنیم و وجوه آن به حساب ما واریز می‌شود حق مسلم ماست که از دارایی‌های خود بهره‌برداری کنیم. این ادعای آمریکا را برنمی‌تابیم.
وی گفت: اینکه ایران در مسیر دیپلماسی گام برمی‌دارد و بازگشت همه طرف ها به برجام است بله هست و این مسیر را دنبال می‌کنیم و امیدواریم در زمانی به نقطه نهایی کار برسیم اعلام کنیم.
وی در پاسخ به سؤال خبرنگار فارس درباره مناسبات ایران و جمهوری آذربایجان به سفر اخیرش به باکو اشاره کرد و گفت: درباره اتفاق رخ داده در سفارت جمهوری آذربایجان یک اقدام شخصی بود و کوتاهی در این مسیر رخ نداده ولی اتفاقی رخ داده است. من به آقای الهام علی‌اف گفتم از این اتفاق‌ها رخ داده و خیلی عجیب نیست که بخواهد باعث بسته شدن سفارت شود. در روزهای اخیر تیم قضایی ما به باکو سفر کرد و بخشی از تحقیقات تیم قضایی ما باید در تهران تکمیل می‌شد. این مرحله ۴۰ روز پیش باید تکمیل می‌شد و بخش دوم نیازمند تحقیقات از عوامل در باکو بود که هیأت قضایی ما در سفر به آذربایجان داشت این مرحله از کار را انجام داد و امیدواریم بزودی شاهد صدور حکم قضایی باشیم. قوه قضائیه ما نهاد مستقلی است ولی مقامات قضائی گفتند نسبت به امنیت اماکن دیپلماتیک و دیپلمات‌ها با قدرت عمل می‌کنند و هر طرف خاطی به مجازات خواهد رسید. بعد از صدور این حکم در موضوع توسعه هر چه بیشتر مناسبات دو کشور این مانع که در مناسبات وجود دارد نسبت به رفع آن در گام‌های بعدی اقدام شود.
وی درباره طولانی شدن استقرار سفرای ایران و عربستان در پایتخت‌ها گفت: طی روزهای آینده سفرا مستقر می‌شوند و سفیر ما در سفر من در روزهای آینده به محل ماموریت می‌رود و سفیر عربستان هم بزودی به ایران می‌آید.
وزیر خارجه ابراز امیدواری کرد که در مسیر نگاه فنی آژانس به همکاری ادامه دهد و با نقشی که گروسی برای حل و فصل مسائل ایفا می‌کند به نقطه مطلوب خود برسیم.
رئیس دستگاه دیپلماسی درباره مناسبات ایران و مصر و سفر سلطان عمان به تهران و پیامی که منتقل کرد نیز اظهار داشت: ایران از بازگشت روابط ایران و مصر به بالاترین سطح استقبال کرد این موضوع را در مسیر دیپلماسی در دستورکار داریم.
وی درباره سفر رئیس جمهور به آفریقای جنوبی عنوان کرد: ایران به دنبال این است که تجار و بازرگانان و متخصصان ایرانی در کشورهای آفریقایی از تسهیلات کنسولی و شرایط اقامتی و خدماتی بهتری برخوردار شوند.
وزیر خارجه همچنین گفت: مقاومت امروز در بهترین وضعیت قرار دارد و آینده متعلق به مردم منطقه است و رژیم صهیونیستی با بحران‌های پیچیده روبرو است. سالگرد پیروزی مقاومت را به مردم لبنان تبریک می‌گویم.
امیرعبداللهیان درباره حق‌آبه هیرمند افزود: تیم ما از وضعیت آب در سد کجکی با همراهی هیأت حاکمه افغانستان بازدید کند منتظریم گزارش فنی تیم را دریافت کنیم و به پیگیری‌ها برای تامین حق‌آبه از هیرمند ادامه می‌دهیم. گزارش ها حاکی از خشکسالی در افغانستان و مسیر است. به طرف مقابل گفته‌ایم باید تیم ما از سرچشمه بازدید کند.
وزیر خارجه درباره حوزه نفتی آرش نیز گفت: در این رابطه دو بار با وزیر خارجه کویت گفت‌وگو کردم و با هم توافق داریم که موضوع حقوقی است و موضوعی نیست که در رسانه‌ها کسی بخواهد درباره آن جنجال ایجاد کند. از مسیر فنی و حقوقی باید اقدامات صورت بگیرد. این موضوع از مسیر دیپلماسی و مذاکره حقوقی و نه از مسیر جنجال رسانه‌ای باید پیگیری شود. برای ما مهم است سر سوزنی از منابع ما از دست نرود.
وی گفت: حضور نیروهای نظامی در منطقه خلیج فارس و در نزدیکی ایران آسیب پذیری را افزایش می‌دهد. این پیام قدرت نیست. این هیاهوها و جنجال‌ها کمکی به منطقه نمی‌کند. در سایه اعتماد و همکاری و تعاون رهبران منطقه همه مایلند نقش اصلی را در تامین امنیت داشته باشند. پیام نیروهای مسلح ما به کشورهای همسایه جز دوستی و برادری نیست. ما با قدرت از امنیت منطقه دفاع می‌کنیم.
وزیر خارجه بیان کرد: هیچ طرفی دلسوزتر و متعهدتر از ایران در تامین امنیت منطقه نیست.
رئیس دستگاه دیپلماسی در پایان شهادت هموطن عزیزمان و مجروح شدن تعدادی از هموطنان در عملیات تروریستی دژخیمانی که این جنایت را آفریدند گرامی داشت.
کد خبر 780413 برچسب‌ها حسین امیرعبدالهیان ایران و آمریکا افغانستان طالبان رود هيرمندمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حسین امیرعبدالهیان ایران و آمریکا افغانستان طالبان رود هيرمند رئیس دستگاه دیپلماسی مسیر دیپلماسی وزیر خارجه انجام شده دارایی ها بلوکه شده تحریم ها رسانه ها رخ داده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۵۸۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان در سیلاب هم آب را به ایران بست | چانه‌زنی بر سر آب به کجا رسید؟
یکی از بزرگترین مشکلات استان سیستان و بلوچستان، خلف وعده مقامات کشور همسایه یعنی افغانستان در رهاسازی حقابه ایران از رودخانه هیرمند است. البته قسمت‌هایی از این استان به‌طور میانگین هر سه سال یکبار بیش از ۳ تا ۵ میلیارد مترمکعب بارش باران را تجربه می‌کند و حتی سیل نیز خسارت‌های قابل توجهی به این نقطه از کشور وارد کرده است.
به گزارش فرهیختگان، اما به دلیل مدیریت نه‌چندان مناسب، این حجم از آب وارد دریا شده و فرصت استفاده از آن از بین می‌رود. همین بارش‌ها در صورت مدیریت صحیح می‌تواند استان را از بحران اولیه آبی نجات دهد، اما ضعیف بودن راهبرد‌های مدیریتی باعث شده تا سیستانی‌ها بهره چندانی از این نزولات آسمانی نداشته باشند.
از سوی دیگر مسائل امنیتی که پس از ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در سیستان‌وبلوچستان شکل گرفت و حملات تروریستی که در راسک و چابهار صورت گرفت، نگاه توسعه‌ای استان را به امنیتی تغییر داده و اولویت‌ها را جابه‌جا کرده است.
نیم قرن چانه‌زنی بر سر آببه دنبال کشمکش‌های تاریخی بر سر ذخایر آبی در منطقه، معاهده حقابه میان افغانستان و ایران بر سر رود هیرمند که از کوه‌های هندوکش سرچشمه می‌گیرد در اسفندماه سال ۱۳۵۱ به امضای نخست‌وزیران دو کشور رسید و سه ماه بعد در خردادماه ۱۳۵۲ مجالس قانونگذاری دو کشور این معاهده را تصویب کردند. تصویب این معاهده شرایط حقوقی استفاده از هیرمند را برای ایران و افغانستان مشخص کرد. براساس این معاهده، حقابه ایران ۲۶ مترمکعب در ثانیه آن هم در سال‌های معمولی و نرمال آبی است.
این معاهده، سال معمولی و نرمال آبی را نیز تعریف کرده که براساس سنجش مرکز سنجش دهراوود مشخص می‌شود و آن هم طوری است که یک سال نرمال آبی در حوضه آبی هیرمند چیزی حدود شش میلیارد و ۵۰۰ میلیون مترمکعب آب می‌باشد. براساس محاسبه حقابه ایران سالانه به ۸۲۰ میلیون مترمکعب می‌رسد. با این حال از زمان به امضا رسیدن این معاهده تاکنون، دولت افغانستان آنچنان که باید به مفاد آن عمل نکرده است. چنانچه در سال‌های اخیر با وجود دیدار‌ها و گفتگو‌های متعدد میان مقامات دو کشور بر سر احقاق حقوق ایران و رهاسازی آب هیرمند به سوی دریاچه هامون، در سال آبی جدید، ۱۱ درصد از حقابه ۸۲۰ میلیون مترمکعبی به سمت ایران روانه شده است.
ماجراجویی اردوغان در چهارراه آسیاکارشناسان معقتدند مساله آب در سیستان به دلیل قرارگیری در شرایط خاص و بحرانی، تبدیل به یک ابزار سیاسی و انتفاعی شده است. چنانچه بسیاری از سد‌هایی که در افغانستان ساخته می‌شود به صورت سفارشی هستند. در این میان، کشور‌هایی مثل هندوستان و ترکیه به دلایل سیاسی، اقتصادی و استراتژیکی در سدسازی‌های افغانستان روی کانال هیرمند و سد‌های دربندی‌خان و هریرود نقش بسزایی دارند.
درواقع افغانستان با این سرمایه‌گذاری‌های خارجی موفق به اجرای برنامه‌های آبی خود شد و ایران یکی از کشور‌هایی است که از این پروژه‌ها متضرر می‌شود. امنیتی‌سازی موضوع آب در کابینه کابل، مردم این کشور را نیز تحت تاثیر قرار داده است. مردم افغانستان و حتی دانشجویان افغانستانی که در خارج از این کشور زندگی می‌کنند نیز نسبت به کوچک‌ترین کنش آبی در منطقه، واکنش نشان می‌دهند. این درحالی است که کشور ما از چنین نیروهای فعالی کم‌نصیب است و متاسفانه نسبت به دغدغه‌ها و طرح‌های همان تعداد محدود هم بی‌توجهی می‌شود. برای درمان مشکل آب، طی دهه‌های اخیر سرمایه‌های زیادی به بهانه اجرای طرح‌های توسعه‌ای روانه جنوب شرق کشور شده، اما این طرح‌های پرهزینه تقریبا هیچ آورده‌ای برای مردم این منطقه نداشته است.
مقامات: امیدواریم ادامه داشته باشددر روزهای اخیر تصاویر منتشر شده حاکی از رهاسازی آب هیرمند به سمت هامون است. این اتفاق درحالی رخ داده که در سال جاری افغانستان شاهد بارش‌های قابل توجهی بوده و برخی از کارشناسان بر این باورند که این رهاسازی آب تحت اختیار مقامات افغانستان نبوده و به عبارتی آنها چاره‌ای جز روانه کردن آب‌های سرریز شده به سمت ایران نداشته‌اند. با این حال مقامات دو کشور واکنش‌های مثبتی نسبت به این موضوع نشان داده‌اند.
ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست‌وزیر طالبان، در دیدار با حسن کاظمی قمی، سفیر ایران در افغانستان اعلام کرد که آب رودخانه هیرمند پس از پایان خشکسالی چندساله، به استان سیستان‌وبلوچستان رسیده است. کاظمی قمی نیز در دیدار با امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان ضمن تشکر از تعهد و اقدامات کابل به تامین حقابه ایران، ابراز امیدواری کرده که این روند رهاسازی آب از سد‌ها تداوم داشته باشد و حقابه ایران از رود هیرمند تامین شود.
علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست هم با ابراز امیدواری از ادامه‌دار بودن روند رهاسازی آب، از رایزنی‌ها و نشست‌های متعدد میان مقامات دو کشور خبرداد و اعلام کرد که مسئولان حاکم بر افغانستان رویکرد مناسبی نسبت به مساله حقابه داشتند.
درویش: طالبان اراده مثبتی نداردمحمد درویش فعال محیط‌زیست با تاکید بر اینکه هیرمند رودخانه‌ای است که آورده‌اش بیش از ۵ میلیارد مترمکعب در سال است، گفت: «حقابه ایران از مجموع آورد سالانه رودخانه هیرمند ۱۴ درصد است؛ بنابراین کشورما از این حقابه ۸۲۰ میلیون مترمکعب سهم دارد. در حال حاضر گفته می‌شود که از ۸۲۰ میلیون متر مکعب ۷ درصد و در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۱۱ درصد وارد کشور شده، یعنی چیزی حدود ۸۰ تا ۹۰ میلیون مترمکعب. پس هنوز بخش قابل توجهی از آن حقابه وارد ایران نشده است.
دلیلش هم این است که دولت طالبان به کمک سد «کمال خان» توانسته مسیر رودخانه هیرمند را تغییر دهد و سرریز آبی که از سد «کجکی» و سد کمال خان خارج می‌شود به جای اینکه مسیر طبیعی خود را طی کرده و وارد ایران شود، به سمت تالاب «گود زره» در مرز بین افغانستان و پاکستان می‌رود. گزارش‌هایی که دریافت شده حاکی از آن است که بیش از یک میلیارد مترمکعب آب به سمت گود زره رفته است، یعنی بیش از حقابه ایران که ۸۲۰ میلیون متر مکعب است. متاسفانه ایران هم نتوانسته که حقابه را از طالبان بگیرد و این آبی که اخیرا آمده بیشتر از رودخانه «فراه‌رود» آمده.
فراه‌رود یکی دیگر از رودخانه‌هایی است که از افغانستان جاری می‌شود و به ایران و تالاب «هامون صابوری» که در مرز ایران و افغانستان و یکی از تالاب‌های تشکیل‌دهنده دریاچه هامون است، می‌رسد. بارندگی در آن ناحیه خیلی زیاد بوده و افغانستان هم هنوز آنجا سد ندارد، بنابراین آب از کنترلش خارج شده و وارد ایران شده است. پس هیچ اراده مثبتی در دولت طالبان برای این مقدار آبی که وارد ایران شده نبوده و آنها اگر می‌توانستند این آب را هم نمی‌دادند.
در حال حاضر هم یک پروژه برای ساخت سد روی فراه‌رود دارند و به محض تکمیل شدن ساخت این سد، یک قطره آب هم از افغانستان وارد خاک ایران نخواهد شد. گود زره محصول طبیعی رودخانه هیرمند است. یعنی هیرمند در طول سالیان سال با طی کردن مسیرش وارد هامون می‌شده و سرریز آن به سمت گود زره جریان پیدا می‌کرده. گود زره هم یک تالاب مثل بقیه تالاب‌ها است. وقتی آب داشته باشد، پوشش هم ایجاد می‌کند و پرندگان برمی‌گردند.
اگر گود زره شوره‌زار است، پس هامون هم شوره‌زار حساب می‌شود. بالاخره اگر آب نداشته باشد تبدیل به شوره‌زار می‌شود. اتفاقا دیالوگی که ایران باید با طالبان برقرار کند این است که ما مخالف گود زره نیستیم و می‌خواهیم مسیر طبیعی رودخانه طی شود. یعنی آب وارد هامون شود، در هامون سرریز کند و وارد گود زره شود. اگر آن مسیر طبیعی اتفاق می‌افتاد، هم ایران از آن نفع می‌برد و هم افغانستان. حتی پاکستان هم می‌توانست از آن منتفع شود و کل منطقه سرسبز و خرم می‌شد و چشمه‌های گرد و خاک هم مهار می‌شد.
اما افغان‌ها میانبر زده‌اند و اجازه نمی‌دهند که آب وارد ایران شود و می‌خواهند آن را مستقیم وارد گود زره کنند. این اتفاق می‌تواند در کوتاه‌مدت میزان ورودی آب به گود زره را بهبود ببخشد، اما چشمه بزرگ گرد و خاک در ایران به وجود می‌آید و با توجه به اینکه باد غالب از غرب به شرق است، بخش‌های غربی افغانستان و منطقه هرات متاثر خواهند شد و آنها هم آسیبش را خواهند دید.»
رهاسازی آب به نفع افغانستان استمتاسفانه مذاکره‌کنندگان ایرانی بلد نیستند که یک مذاکره برد-برد با دولت افغانستان و طالبان انجام دهند که ورود آب به ایران درنهایت به نفع هر سه کشور ایران، افغانستان و پاکستان خواهد بود. این اتفاق می‌تواند به شکل گرفتن حسن همجواری بهتر کمک کند. ما باید به سمتی برویم که بتوانیم با یکدیگر وارد تعامل شویم و نیاز‌های خود را به شکلی مطرح کنیم که حل آنها منجر به ضرر برای کشور دیگر نباشد؛ بلکه یک منفعت مشترک ایجاد کند. چنانچه از سمت خراسان جنوبی رودخانه‌هایی هستند که وارد افغانستان می‌شود و ایران هم جلوی آنها را نگرفته.
اما چه دلیلی دارد که افغانستان جلوی این آب‌ها را بگیرد؟ ما باید رفاقت خود را به همدیگر اثبات کنیم و تلاش کنیم که بگوییم هر چقدر حال این کشور‌ها بهتر باشد و وضعیت رفاهی‌شان بهبود پیدا کند، به نفع همدیگر است و می‌توانند به یکدیگر کمک کنند که درنهایت تجارت قوی‌تری شکل بگیرد. افغانستان باید بداند که بزرگترین شریک تجاری آن در منطقه ایران است و بنابراین بهتر است که هوای ایرانی‌ها را داشته باشد تا آنها هم هوای افغانستانی‌ها را داشته باشند. تروریسم در منطقه کنترل شود و امنیت برقرار شود. به این ترتیب یک معامله برد-برد تعریف می‌شود.
می‌توانیم حتی بیشتر حقابه بگیریمدرویش معتقد است که افغانستان به‌شدت به انرژی نیاز دارد. وی در این باره گفت: «در آن منطقه باد‌های ۱۲۰ روزه وجود دارد که الان به باد‌های ۱۶۰ روزه تبدیل شده. خوشبختانه اخیرا چندین توربین بادی در آنجا جانمایی کرده‌اند و ما می‌توانیم از انرژی بادی آنجا برق تولید کنیم و البته باید تعداد این توربین‌ها زیاد شود. سپس برق را به کشورهای همسایه صادر کنیم و در ازای آن حتی حقابه بیشتری از آن ۸۲۰ میلیون مترمکعب بگیریم. افغانستان هم می‌تواند به مردم خودش توضیح دهد که اگر ما داریم به ایرانی‌ها آب می‌دهیم، در عوض از آنها برق می‌گیریم و این یک معادله برد-برد است.
به این ترتیب اگر پوشش طبیعی هامون برگردد و چشمه‌های تولید گرد و خاک مهار شود کیفیت دریافت انرژی هم بهتر می‌شود و حتی می‌توان در آنجا پنل‌های خورشیدی احداث کرد و تولید برق را افزایش داد. مشکل و خطایی که در ایران اتفاق افتاده این است که می‌خواستند از حقابه برای تامین آب نه‌فقط در زابل بلکه در کرمان و زاهدان استفاده کنند و طرف افغانستانی هم متوجه شد که این آب هرگز به گودزره نمی‌رسد و ایرانی‌ها می‌خواهند برای توسعه شهر‌های خودشان از آن استفاده کنند؛ بنابراین حقابه‌ای به تالاب بین‌المللی هامون نرسید و چشمه‌های تولید گرد و خاک افزایش یافت.
باید توجه داشته باشیم که بخش قابل توجهی از متخصصان آب افغانستان در دانشگاه‌های ایران و در همین دانشگاه تهران تحصیل کرده‌اند و ما خودمان این فهم بوم‌شناختی را به آنها منتقل کردیم. اگر تا الان هم اجازه دادند آبی وارد ایران شود به دلیل این است که آنها وزارت نیرویی مثل وزارت نیروی ما نداشتند که اگر داشتند ۳۰ سال پیش همان بلایی که ما بر سر زاینده‌رود آوردیم و گاوخونی را از بین بردیم؛ بلایی که با زدن سد‌ها روی «کر» و «سیوند» بر سر «بختگان» آوردیم؛ همان بلایی که با زدن سد روی کرخه و کارون بر سر «هورالعظیم» و «چادگان» آوردیم؛ افغانستانی‌ها همین بلا‌ها را بر سر هیرمند و هریرود می‌آوردند و اجازه نمی‌دادند که یک قطره آب به سمت ایران بیاید. ما متوجه نیستیم که باید یک معامله برد - برد تعریف کنیم تا ضمن احترام به قوانین طبیعت، همگی از آن سود ببریم.»
حداقل آب شرب این استان را تصفیه کنیددرویش با اشاره به اینکه بیش از ۹۵ درصد بارندگی که امسال در استان سیستان‌وبلوچستان اتفاق افتاد، در قسمت بلوچستان بود، گفت: «در این استان شیب زمین به نحوی است که امکانی برای هدایت آب به سمت بالا فراهم نمی‌کند. سیستان منطقه بسیار کم‌بارشی است و میانگین بارندگی‌هایش زیر ۵۰ میلیمتر است و همیشه مدیون ورودی آب هیرمند بوده که از سمت افغانستان و ارتفاعات هندوکش می‌آمده. ما باید سعی کنیم با بجا آوردن حسن‌همجواری کاری کنیم که این حقابه به ایران برسد و در عین حال کار دیگری که باید بکنیم این است که سیستم تصفیه‌خانه فاضلاب را در زابل راه بیندازیم. شما اگر وارد زابل شوید با پدیده عجیبی روبه‌رو می‌شوید و آن بوی تعفنی است که در شهر هست. این به دلیل این است که آب شربی که مردم استفاده می‌کنند تصفیه نمی‌شود و به صورت کنترل نشده در معابر عمومی جاری می‌شود و به این ترتیب بوی بد آن امکان زیست باکیفیت را سلب کرده است. چرا ما آنجا یک تصفیه‌خانه نزنیم و با بازچرخانی این آب ارزشمند، دوباره از آن استفاده نکنیم؟ دست‌کم برای کشاورزی می‌شود از آن استفاده کرد. این کار‌های مهمی است که ایرانی‌ها باید در آن منطقه انجام دهند.»
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور